Dance SoulBlues

...dans je mee?


Eindelijk een boek voor tieners in de In-Between doelgroep. Je weet wel, die jongens en meiden van vijftien/zestien die noch tafellaken, noch servet zijn. Voor hun boekenlijst moeten ze ineens pillen van gevestigde Nederlandse literaire schrijvers doorworstelen, die niet echt passen bij hun belevingswereld. Liever dromen ze weg in jeugdboeken als Brief voor de Koning, Chronicles of Narnia, Harry Potter of Kruistocht in Spijkerbroek. Maar dat mag helaas niet meer op je lijst staan...

Daarom is er een groep schrijvers opgestaan die deze overgangsfase vullen (of gewoon een lekker leesbaar boek aanbieden die zelfs oudere leeftijden aantrekt). Eén daarvan is de debutante Berry de Nijs. Ook zij droomde liever weg in een mooi boek van Thea Beckman of Jan Terlouw...

Omdat ze het zelf miste, creëerde ze met liefde haar eigen verhaal. Over liefde, vriendschap, tegenslag en opkrabbelen. Eigenlijk gaat het over het leven zelf.

In haar verhaal staat de band Dance centraal. Een groep van negen jonge mensen, een jaar na hun eindexamen en aan het begin van hun muziekcarrière. En dat ze aan het begin staan, wordt ze regelmatig ingepeperd door hun platenmaatschappij.

Levensechte karakters vertellen hun verhaal over een carrière in de kinderschoenen, hun relaties en verleden. Want verleden en heden leiden uiteindelijk naar wie je bent in de toekomst.

Dromen kunnen uitkomen

SoulBlues gaat over verschillende dingen. Vriendschap is heel belangrijk, liefde natuurlijk ook... maar de boodschap van het boek is voornamelijk dat wanneer je jezelf kan inzetten voor een droom, dat deze dan soms ook echt uitkomt.
Kijk maar naar mij. Sinds mijn zesde, sinds ik leerde lezen en schrijven, droomde ik er al van om schrijfster te worden. Al die verhalen die ik met mijn nog kleine woordenschat kon schrijven of van anderen kon lezen boeiden me zo erg, dat ik al snel wist dat ik dat ook wilde.
Het is toch geweldig als je anderen mee kunt nemen in je fantasiewereld...
Dat was mijn droom. En met het uitkomen van Dance SoulBlues is mijn droom uitgekomen. En daar ben ik trots op. Want nu kan ik mijn verhalen delen met de rest van de wereld.
En ja... aan het vervolg van die droom wordt hard gewerkt!

SoulBlues

Dance SoulBlues is een boek met een mooi verhaal over liefde, vriendschap, het leven en muziek. Dance SoulBlues is geschikt voor iedereen vanaf 16 jaar. Ideaal voor de In Between-doelgroep!

‘Ik heb een kleine mededeling: Rogier en Tjerk kunnen ieder moment in The Barn arriveren. Ze hebben nieuws over de single,’ vertelde Jake. Iedereen kwam in beweging. Eric kon niet binnen blijven, kon niet helpen, hij moest naar buiten, frisse lucht, een sigaret. Hij rende langs Jake de oefenruimte uit naar de voordeur. Hij opende hem en wilde hem achter zich dicht trekken, maar iemand hield het tegen. Twee blauwe ogen keken hem angstig aan: Joep. Hij liet hem naar buiten en zwijgend namen ze plaats op het muurtje. Dit werd het, dit werd hun lotsbestemming, straks kregen ze te horen dat ze ongelijk hadden gehad, dat er niets meer valt te redden en dat ze hun boeltje wel konden inpakken wat dit soulidee betrof. Nee, Eric, wat had Joep nu tegen je gezegd: positief denken…
Aan de andere kant van de tuin klonk het onmiskenbare geknerp van wielen op het grind. Het geronk van een motor die werd afgezet. Tjerk en Rogier!
Eric draaide zich om en zag Joep bevroren achter hem staan met een blik in zijn ogen van pure angst. Zelf kon hij niet blijven zitten en in een impuls rende hij van The Barn, over het natte gras, waarbij druppels omhoog spetterden tegen zijn armen en broek, naar de oprijlaan: Rogier was zojuist uit zijn auto gestapt, samen met Tjerk. Eric verstijfde bij de hoek van de garage: een grijs koffertje werd van de achterbank gehaald en de ernstige gezichten van de mannen waren ook niet vrolijk. Alles zou toch wel goed zijn?
Tjerk zwaaide naar hem, maar Eric wist niet meer hoe hij het gebaar moest retourneren. Hij stond daar maar, een beetje stommetje te spelen, maar hij kon er niet kwaad om worden, niet om lachen… al zijn gevoel was uit zijn lichaam verdwenen en had plaatsgemaakt voor een onbestemde leegte.
Rogier en Tjerk kwamen dichterbij en Eric draaide zich van hun af om vooruit terug te lopen, voor zover dat kon met pap in je knieën en lood in je schoenen. Joep was dichterbij gekomen, maar leek nog steeds dezelfde houding te hebben. Zou hij van zijn plek gezweefd of geschoven zijn? Zijn neus wit, ogen angstig. Waarom hing er toch zoveel van af?
Eric nam Joep bij zijn arm en even wisselden ze een paniekerige blik met elkaar. Ze konden er niets meer aan doen. Het was wachten op het verlossende woord van dat dynamische duo…

Dance - The Books

Binnenkort... alles over Dance SoulBlues, de karakters, de songs en natuurlijk... waar is de schrijfster nu mee bezig... ?